Zwanger zijn zou een tijd van vreugde moeten zijn, maar voor mij, een 28-jarige vrouw, is het momenteel een bron van stress. Mijn schoonmoeder wil namelijk dat onze baby de naam van haar overleden dochter krijgt.
Ongewenste druk
Vanaf het moment dat ik trouwde met mijn man, wilde mijn schoonmoeder dat we meteen zwanger zouden worden. Ze hoopte dat haar dochter op deze manier herboren zou worden. Mijn man en ik hadden acht jaar een relatie voordat we trouwden en iedereen was gelukkig met onze bruiloft. Helaas gebeurde er iets vreselijks: mijn schoonzus overleed kort voor onze bruiloft bij een ongeluk.
Rouw en verwachtingen
Onze bruiloft werd een jaar uitgesteld zodat iedereen de tijd had om te rouwen. Na de bruiloft oefenden de familieleden van mijn man veel druk op ons uit om meteen zwanger te worden, en ze hoopten allemaal op een dochter. Uiteindelijk, na een jaar huwelijk, raakte ik zwanger. We waren dolgelukkig, maar ik wens oprecht dat het een jongen wordt, simpelweg vanwege de druk van mijn schoonmoeder.
Een lastige situatie
Mijn grootste angst is dat mijn schoonmoeder mijn baby zal zien als haar overleden dochter en haar die naam wil geven. Dit idee maakt me verdrietig, omdat ik wil dat mijn kind een eigen identiteit heeft. Ik kende mijn schoonzus niet goed, omdat mijn man en ik een langeafstandsrelatie hadden en zij overleed voordat ik de kans kreeg haar te ontmoeten. Dit maakt het nog moeilijker om met de situatie om te gaan.
Omgaan met grenzen
Mijn man steunt me volledig. We hebben al met mijn schoonmoeder gesproken over het feit dat we onze baby niet willen vernoemen naar haar dochter, maar ze lijkt onze grenzen niet te respecteren. Deze situatie bezorgt me veel stress tijdens mijn zwangerschap. Mijn man en ik kunnen strenger optreden, maar we willen ook niet als de slechteriken overkomen tegenover een rouwende vrouw.
Heeft iemand advies over hoe we mijn schoonmoeder op een respectvolle manier kunnen laten weten dat we onze eigen keuzes willen maken? Laat het weten door een reactie op Facebook achter te laten.