Zelfscankassa’s winnen snel aan populariteit bij degenen die hun boodschappen snel en met minimale interactie willen afhandelen. Vooral voor mensen die in het weekend liever zo min mogelijk mensen tegenkomen, lijken deze kassa’s een uitkomst. Toch zijn er situaties waarin de zelfscankassa meer frustratie dan gemak oplevert.
Charme van de zelfscankassa
Het concept is simpel: je neemt je boodschappenkar, scant je producten, en rekent af zonder tussenkomst van een kassamedewerker. Voor mensen zoals jij en ik, die in het weekend liever op zichzelf zijn, lijkt dit ideaal.
Bovendien kun je er een spelletje van maken om sneller te zijn dan de kassamedewerker naast je. Op Verstappen-snelheid bananen en wijn scannen geeft een gevoel van overwinning, ook al merkt de andere klant daar niets van.
Realiteit van tijdwinst
Hoewel het grote voordeel van zelfscankassa’s volgens Wikipedia is dat er geen kassamedewerkers nodig zijn en klanten tijd besparen, blijkt dit in de praktijk vaak anders.
In mijn lokale supermarkt in Nederhorst den Berg, bijvoorbeeld, blijkt de zelfscankassa meer een sociale activiteit dan een efficiënte manier om boodschappen te doen. Het tijdsvoordeel lijkt hier vaak ver te zoeken.
Een dagje uit bij de zelfscankassa
In Nederhorst den Berg zijn de zelfscankassa’s vaak bezet door mensen die er een uitje van maken. Zo moest ik eens wachten op een nieuwe kassabonrol, werd een kassa traag bediend door een onervaren gebruiker, en stond een oudere man en vrouw op hun gemakje Earl Grey thee, twee appels en pannenkoekenmix te scannen.
Elke keer dat ze een product scanden, namen ze zorgvuldig afstand om de streepjescode met hun leesbril te bekijken, plaatsten het product voor de scanner en controleerden of het product daadwerkelijk was gescand. Dit proces duurde eindeloos, terwijl klanten in de gewone rij snel werden geholpen door een bekwame medewerker.
Slechte combinatie bij de zelfscankassa
Naast oudere mensen zijn er ook ouders die hun kinderen kaas, gehakt en andere producten laten scannen. Dit vertraagt het proces nog meer en herinnert je eraan waarom je pas vanaf je zestiende in de supermarkt mag werken. Kinderen vinden het scannen vaak leuk, maar voor jou als haastige klant kan dit erg frustrerend zijn.
Zelfscankassa’s is niet voor iedereen
Zelfscankassa’s zijn vergelijkbaar met files of reizen met de trein tijdens de spits. Gebruik ze alsjeblieft niet als je ziet dat andere mensen haast hebben.
Hoewel ik soms begrijp dat oudere mensen geen zin hebben in een praatje met de kassamedewerker en liever zelf scannen, zijn er momenten dat dit ten koste gaat van de efficiëntie. En dan zijn er nog de ouders die van de zelfscankassa een attractie maken voor hun kinderen. Dit lijkt grappig, totdat je zelf haast hebt.
Ongemakkelijke controle
Als een medewerker vraagt of hij mijn mandje mag controleren, voel ik me altijd een beetje als een crimineel. In mijn hoofd hoor ik meteen: “Neem afstand van het object, laat uw handen waar ik ze kan zien.” Hoewel ik nooit gearresteerd ben, voelt het toch ongemakkelijk. Het voelt alsof je beschuldigd wordt van iets, ook al heb je niets verkeerds gedaan.
Word jij altijd gecontroleerd bij de zelfscankassa?
Dat is geen toeval. Supermarkten hebben software die verdachte patronen herkent. Als je veel dure producten hebt of veel te lang rondloopt, is de kans groot dat je wordt gecontroleerd.
Dit systeem houdt zelfs rekening met eerdere fouten, dus als je ooit iets bent vergeten te scannen, blijf je in de gaten gehouden worden. Bij Albert Heijn schijnen ze zelfs een uitgebreide risicoanalyse per klant te hebben. Daar gaat je tijdwinst…
Zelfscankassa’s zijn niet voor iedereen
De zelfscankassa is een handige uitvinding, maar alleen als iedereen weet hoe hij deze efficiënt moet gebruiken. Dus voordat je naar de zelfscankassa gaat, bedenk dan even of je echt de snelste en meest efficiënte klant bent.
