John, 62 jaar, houdt vast aan de ouderwetse manier van bankieren en ziet het digitale alternatief niet zitten. Terwijl de wereld om hem heen steeds digitaler wordt en de meeste mensen hun bankzaken via hun telefoon of computer regelen, kiest hij er bewust voor om persoonlijk naar het bankfiliaal te blijven gaan. Online bankieren? Daar begint hij niet aan. “Het risico is me simpelweg te groot,” zegt hij terwijl hij met zijn hand op een stapel papieren bankafschriften rust, alsof ze zijn enige veilige haven zijn.
Waar anderen de eenvoud en snelheid van digitaal bankieren omarmen, voelt John zich er juist ongemakkelijk bij. “Ze zeggen dat je alles makkelijk kunt volgen via een app,” vertelt hij, “maar wat gebeurt er als iemand mijn gegevens steelt?” Verhalen over mensen die hun spaargeld in één klap kwijt zijn door hackers of oplichters, voeden zijn argwaan. “Je hoort het steeds vaker,” vervolgt hij. “Ik wil gewoon niet dat mijn zuurverdiende geld zomaar verdwijnt.”
In plaats van digitaal bankieren vertrouwt John liever op persoonlijk contact met de bankmedewerkers. Hij is er vaak te vinden, en inmiddels kent iedereen daar hem bij naam. “Als er iets niet klopt, loop ik gewoon naar binnen en praat ik met iemand aan de balie. Die mensen ken ik, en ik weet dat ze me willen helpen,” legt hij uit. Het idee om al zijn bankzaken via een scherm te regelen voelt voor hem koud en onpersoonlijk.
Onlangs vertelde John over een vriend die door een phishingmail bijna 5000 euro kwijtraakte. De vriend was erin geluisd door een bericht dat zogenaamd van zijn bank kwam. “Hij reageerde erop en voor hij het wist, was zijn geld weg,” herinnert John zich. Hoewel de bank het bedrag gelukkig kon terughalen, bleef de gebeurtenis hem bij. “Sindsdien weet ik zeker dat online bankieren niets voor mij is,” zegt hij. Voor John draait het om de veiligheid en het gevoel van controle over zijn eigen financiën.
Zijn kinderen, die volledig zijn opgegroeid met de digitale wereld, proberen hem regelmatig over te halen om ook online bankzaken te regelen. “Ze zeggen dat ik met mijn tijd mee moet gaan en dat het veilig is,” vertelt hij. Maar voor hem voelt het onnatuurlijk. Hij voelt zich simpelweg niet op zijn gemak bij het idee dat alles via een app loopt. “Ze kunnen me wel overhalen, maar ik ga niet zo makkelijk overstag,” zegt hij met een glimlach.
Eén keer hebben zijn kinderen geprobeerd hem te helpen met een bankapp op zijn telefoon. Ze wilden laten zien hoe eenvoudig het was, maar na een half uur van inloggen, codes invoeren en verificaties gaf hij de telefoon terug. “Het voelde gewoon niet goed,” zegt hij, terwijl hij het afschudt als een onaangename herinnering. Die ervaring versterkte alleen maar zijn twijfel over de digitale bankwereld.
De sluiting van fysieke bankfilialen maakt het voor hem wel steeds moeilijker om op zijn vertrouwde manier te blijven bankieren. Onlangs moest hij drie kwartier in de rij staan om een simpele transactie te doen. “Mensen keken me vreemd aan,” zegt hij, “zij regelen alles snel op hun telefoon. Maar voor mij werkt het nu eenmaal zo.” Hij voelt zich bewust van het feit dat zijn manier van denken steeds zeldzamer wordt, maar blijft desondanks vasthouden aan zijn principes.
“Voor mij draait het om zekerheid,” zegt hij. “Als ik naar de bank ga, wil ik een medewerker kunnen spreken en er zeker van zijn dat alles goed geregeld is.” Ondanks de druk van zijn kinderen en de steeds modernere maatschappij om hem heen, blijft John bij zijn keuze. Online bankieren mag dan gemakkelijk zijn, maar voor hem is persoonlijk bankieren de enige juiste weg. Zolang hij nog zelf naar de bank kan gaan, zal hij vasthouden aan zijn manier, in de overtuiging dat het hem de veiligheid en rust geeft die hij zoekt.
Wat vind jij van online bankieren? Laat het weten in de reacties op Facebook.
