Dit is een situatie die ik nooit had zien aankomen. Mijn naam is Mike, ik ben 42 en ik heb een jaar lang een relatie gehad met Diane, die 40 is. Ik ben weduwnaar en heb een dochter, Autumn, die nu 13 is. De band tussen Diane en Autumn was altijd goed, wat ook een van de redenen was waarom ik Diane vertrouwde om op Autumn te passen toen ik naar de begrafenis van mijn neef moest, twee uur rijden van huis.
Het was een lastige situatie: Autumn kende mijn neef amper en besloot niet mee te gaan naar de begrafenis. Ze wilde veel liever naar een verjaardagsfeestje van een vriendin. In eerste instantie was het plan om haar bij haar grootmoeder af te zetten, maar toen Diane voorstelde om op haar te passen zodat Autumn naar dat feestje kon gaan, stemde ik daarmee in. Diane en Autumn konden goed met elkaar opschieten, en ik zag geen reden om dit aanbod af te slaan.
Vrijdag was de begrafenis en daarna stond een familiegelegenheid op de planning. Omdat ik en mijn ouders die samen reisden, een paar drankjes zouden drinken, had ik een hotel geboekt voor de nacht. Alles leek soepel te verlopen, totdat ik mijn dochter probeerde te bellen om haar welterusten te wensen. Ze nam niet op, en dat maakte me meteen ongerust.
Ik belde Diane, die duidelijk in paniek was. Ze vertelde me dat Autumn vermist was en ze op het punt stond om me te bellen. Dat bericht kwam als een schok. Ik kon zelf niet rijden, omdat ik gedronken had, en moest een nuchtere neef vragen om me terug naar huis te brengen.
Tijdens de autorit probeerde ik voortdurend mijn dochter te bereiken, maar zonder succes. Diane vertelde me dat ze een vriendinnenavond bij mij thuis had georganiseerd en dat ik had toegestemd. Dat klopte, maar wat ze me niet had verteld, was dat haar broer zijn nieuwe vriendin had meegenomen. Toen Autumn deze nieuwe vriendin zag, sloeg ze dicht en wilde ze haar niet binnenlaten. Dit bleek mevrouw Riet te zijn, een oude lerares van Autumn die haar verschrikkelijk had behandeld op haar vorige school.
Diane begreep niets van Autumn’s reactie en strafte haar door haar verbod te geven om naar het verjaardagsfeestje te gaan. Autumn voelde zich zo ongemakkelijk dat ze het huis uitglipte en niet wist waar ze heen moest. Gelukkig vond mijn zwager haar op straat en nam haar mee naar zijn huis. Tegen de tijd dat ik daar arriveerde, zat Autumn in de woonkamer, zichtbaar getraumatiseerd door de gebeurtenissen.
Voordat ik verder ga, is het belangrijk dat ik wat context geef over wat er in Autumn’s verleden is gebeurd. Autumn heeft altijd moeite gehad op school. Ze werd pas op latere leeftijd gediagnosticeerd met dyslexie, maar al in de lagere school had ze het zwaar. Ze begon tegen de schooldagen op te zien en deed alles om te voorkomen dat ze moest gaan. Dit werd nog erger toen ze in het vierde leerjaar les kreeg van mevrouw Riet.
Mevrouw Riet maakte Autumn’s leven tot een hel. Ze noemde haar dom en liet de andere kinderen lachen om haar fouten. Autumn voelde zich volkomen vernederd en durfde me niets te vertellen, omdat mevrouw Riet haar wijsmaakte dat ik teleurgesteld zou zijn in haar prestaties. Toen ik hier uiteindelijk achter kwam, brak het mijn hart. Ik zorgde ervoor dat ze therapie kreeg en uiteindelijk werd gediagnosticeerd met PTSS. Het duurde jaren om haar weer enigszins op de rails te krijgen, en nooit had ik gedacht dat ze deze vrouw ooit nog zou tegenkomen.
Nu, terug naar de gebeurtenissen van die avond. Autumn had mevrouw Riet herkend en wilde haar absoluut niet in huis laten, wat voor Diane geen enkele reden leek om begrip te tonen. Toen ze dit aan me uitlegde, werd ik razend. Ik kon niet geloven dat Diane mijn dochter niet de kans had gegeven om haar ongemak uit te leggen.
Ik heb haar meteen verteld dat onze relatie voorbij was. Diane begreep aanvankelijk niet waarom, maar toen ik uitlegde wie mevrouw Riet was en wat die vrouw Autumn had aangedaan, werd ze boos. Volgens Diane had ik haar alles moeten vertellen over de achtergrond van Autumn, en omdat ik dat niet had gedaan, was dit allemaal mijn fout.
Wat Diane niet leek te begrijpen, is dat zelfs zonder deze achtergrondinformatie, ze had moeten luisteren naar mijn dochter. Ze vroeg Autumn om een vreemde in haar huis te laten, en toen Autumn zich duidelijk ongemakkelijk voelde, strafte ze haar zonder eens naar haar kant van het verhaal te luisteren. Dat was voor mij de druppel.
En nu vraag ik me af: had ik Diane de hele geschiedenis van Autumn moeten vertellen? Of is het terecht dat ik vond dat ze, zelfs zonder die kennis, anders had moeten handelen? Wat zou jij in mijn situatie doen? Laat het mij weten in de reacties op Facebook.
