Elke dag begint hetzelfde: ik kijk in de spiegel en zie niet mezelf, maar de overbeharing die mijn gezicht ontsiert. Het is niet alleen een cosmetisch probleem; het beïnvloedt hoe ik me voel, hoe ik naar buiten stap, en hoe mensen naar me kijken. Ik heb hirsutisme, een aandoening waarbij je als vrouw overmatige haargroei hebt op plekken waar het niet hoort, zoals je gezicht. En terwijl de technologie er is om me te helpen, krijg ik geen financiële steun vanuit de basisverzekering om het te behandelen.
Toen ik erachter kwam dat vrouwen met hirsutisme geen recht hebben op vergoeding voor laserontharing of elektrolyse vanuit de basisverzekering, voelde dat als een klap in mijn gezicht. Dit is niet iets wat ik kies. Het is een medische aandoening, en het heeft een enorme impact op mijn mentale gezondheid. Wat ik nóg moeilijker te accepteren vind, is dat transvrouwen diezelfde behandelingen wél vergoed krijgen. Begrijp me niet verkeerd, ik gun hen alle ondersteuning die ze nodig hebben, maar waarom wordt mijn probleem gezien als minder belangrijk?
Om enige vergoeding te krijgen, moet ik een aanvullende verzekering afsluiten met minimaal drie sterren, en zelfs dan is de dekking beperkt. De kosten voor laserontharing zijn hoog, vaak meer dan €100 per sessie, en meerdere behandelingen zijn nodig. Dat geld heb ik niet zomaar, zeker niet met alle andere kosten die het dagelijks leven met zich meebrengt. En wat krijg ik ervoor terug? Een vergoeding die vaak niet eens de helft van de behandelingen dekt.
Wat me het meeste pijn doet, is dat ik dit niet als een luxe zie, maar als noodzaak. Het gaat om mijn zelfvertrouwen, mijn welzijn, en mijn mogelijkheid om mezelf te zijn zonder de constante schaamte. Mensen met hirsutisme worden vaak geconfronteerd met blikken, opmerkingen, en zelfs vooroordelen. Het is alsof je je hele leven je best doet om je te verstoppen, terwijl anderen gewoon zichzelf kunnen zijn.
Ik begrijp dat verzekeraars keuzes moeten maken en prioriteiten moeten stellen. Maar waarom wordt hirsutisme als ‘cosmetisch’ beschouwd, terwijl het zo veel verder gaat dan dat? Het beperkt mijn sociale leven, mijn carrièrekansen, en mijn mentale gezondheid. Het voelt alsof mijn probleem wordt geminimaliseerd, alsof het niet belangrijk genoeg is.
Ik vroeg mijn zorgverzekeraar waarom transvrouwen wél een volledige vergoeding krijgen vanuit de basisverzekering. Het antwoord was dat het deel uitmaakt van hun medische transitie, en dat het essentieel is voor hun welzijn. Maar hoe is mijn situatie anders? Ik voel dezelfde schaamte, dezelfde impact op mijn leven, en dezelfde noodzaak om dit probleem aan te pakken.
De samenleving moedigt ons aan om ons goed te voelen over onszelf, maar wat als dat simpelweg onmogelijk is zonder hulp? De enige oplossing die me nu wordt geboden, is betalen voor een dure aanvullende verzekering of alles uit eigen zak betalen. Dat voelt als een straf voor iets waar ik geen controle over heb. Het is alsof ik moet bewijzen dat mijn probleem serieus genoeg is, terwijl de impact van hirsutisme voor zich spreekt.
Ik gun iedereen de zorg die ze nodig hebben, maar het voelt alsof echte vrouwen met hirsutisme worden genegeerd. Waarom moeten wij vechten voor iets wat zo fundamenteel is? Het frustreert me dat er geen gelijk speelveld is, dat ik minder waard lijk te zijn in de ogen van de zorgverzekeraar.
Elke keer dat ik naar buiten ga, denk ik na over hoe mensen naar me kijken. Elke keer dat ik mijn bankrekening controleer, vraag ik me af hoe ik de volgende behandeling moet betalen. Ik wil niet dat mijn leven draait om deze aandoening, maar de maatschappij maakt het onmogelijk om het los te laten.
Ik wil dat zorgverzekeraars en beleidsmakers begrijpen dat hirsutisme niet alleen een cosmetisch probleem is. Het is een medisch probleem dat ons leven beïnvloedt op manieren die je niet kunt begrijpen tenzij je het ervaart. De vergoeding voor behandelingen moet eerlijker en toegankelijker worden, zodat echte vrouwen zoals ik ook de hulp krijgen die ze verdienen.
Hoe denk jij hierover? Laat het mij weten in de reacties op Facebook.