Hoewel veel mensen zich bewust zijn van autismespectrumstoornis (ASS), is niet iedereen zich bewust van de diagnostische genderkloof die bestaat bij deze aandoening. Statistisch gezien wordt er bij ongeveer één vrouw gediagnosticeerd voor elke drie mannen met ASS. Er zijn verschillende theorieën waarom dit het geval is, maar recent onderzoek toont aan dat vrouwen met autisme mogelijk ondergediagnosticeerd zijn, wat betekent dat er meer meisjes en vrouwen met ASS zijn dan eerder werd gedacht.
Een van de redenen voor deze diagnostische genderkloof is dat de oorspronkelijke onderzoeken naar ASS uitsluitend op jongens werden uitgevoerd, omdat men dacht dat de aandoening gelinkt was aan het mannelijke brein. De klinische diagnostische criteria zijn afgeleid van dit onderzoek en houden momenteel geen rekening met enkele trekken en kenmerken die vaak voorkomen bij vrouwen en meisjes met ASS.
Overactieve verbeelding
In tegenstelling tot het algemene begrip van ASS, hebben meisjes en vrouwen op het spectrum de neiging om een sterker dan gemiddelde verbeelding te hebben. Velen houden van lezen en kunnen urenlang opgaan in literatuur; dit kan een speciale interesse worden. Meisjes spelen denkbeeldige spelletjes, vaak alleen en soms volledig in hun hoofd, wat ertoe kan leiden dat dit aspect van hun spel over het hoofd wordt gezien door ouders.
Het verzinnen van denkbeeldige vrienden en zelfs werelden om in te ontsnappen kan duiden op ASS, vooral als deze denkbeeldige werelden zich manifesteren of voortzetten in de adolescentie en volwassenheid. Deze ingebeelde vrienden of werelden zijn een ontsnapping aan de stressoren van de realiteit en zijn waarschijnlijk een bron van groot comfort of een vereiste voor het mentale welzijn van de vrouw.
Verborgen repetitief gedrag
Sommige meisjes op het spectrum vertonen geen duidelijke, repetitieve gedragingen op jonge leeftijd op de manier zoals hun mannelijke leeftijdsgenoten dat doen, wat kan leiden tot het over het hoofd zien van autisme door professionals. Er wordt gedacht dat meisjes niet op dezelfde manier repetitief gedrag ontwikkelen. Het kan ook zo zijn dat meisjes met ASS hun repetitieve gedragingen verbergen omdat ze aanvoelen dat deze abnormaal zijn.
Bijvoorbeeld, meisjes die van lezen houden, kunnen een boek van kaft tot kaft lezen en dan opnieuw beginnen, het tientallen keren achter elkaar lezen zonder naar een ander verhaal te willen overstappen. Ze kunnen ook dezelfde denkbeeldige scenario’s privé of in hun hoofd afspelen, buiten het zicht van ouders of andere gezinsleden.
Maskeren of camoufleren in sociale situaties
Meisjes op het spectrum leren vaak hoe ze het feit dat ze sociale vaardigheden missen kunnen maskeren. Het autistische brein is gericht op het observeren, opslaan en verwerken van informatie, en meisjes gebruiken deze vaardigheden vaak om het gedrag van neurotypische kinderen te observeren, te verwerken en vervolgens na te bootsen. Dit werkt vaak goed tot ze een punt van sociale verzadiging bereiken, de leeftijd waarop het niveau van socialisatie te complex wordt voor hun brein om mee om te gaan.
Dit punt treedt op verschillende tijden op voor verschillende meisjes, maar de adolescentie is vaak een strijd voor meisjes op het spectrum en het verzadigingspunt kan samenvallen met deze moeilijke periode in hun leven. Sommige meisjes kunnen zich tot in de volwassenheid camoufleren; anderen kunnen tijdens hun tienerjaren worstelen maar dan als volwassenen, of in specifieke contexten zoals op een vertrouwde werkplek of met bekende vrienden en familieleden, het vermogen herwinnen. Het is niet duidelijk of jongens met ASS niet kunnen camoufleren en sociale vaardigheden uitvoeren zoals meisjes dat doen, of dat meisjes met ASS meer gemotiveerd zijn om dit te doen.
Diagnostische genderkloof
Het groeiende besef van de diagnostische genderkloof bij autismespectrumstoornis is een belangrijke stap in de richting van meer begrip en betere ondersteuning voor vrouwen en meisjes met ASS. De toenemende aantallen vrouwen die op volwassen leeftijd een diagnose zoeken, onderstrepen de noodzaak van verfijning in onze benadering van autisme en het belang van aandacht voor de unieke manieren waarop het zich bij verschillende geslachten kan manifesteren.
Door de ervaringen van vrouwen en meisjes met ASS te erkennen en te incorporeren in zowel klinisch onderzoek als praktijk, kunnen we bijdragen aan een inclusievere en nauwkeurigere perceptie van autisme. Dit biedt niet alleen een levenslijn voor degenen die diagnostische bevestiging en ondersteuning nodig hebben, maar verrijkt ook ons collectieve begrip van de diversiteit binnen het autismespectrum.
