Mijn relatie met mijn vriendin begon als iets heel bijzonders. We ontmoetten elkaar bijna twee jaar geleden, en al snel ontstond er een sterke connectie tussen ons. Ik ben 20 jaar, en mijn vriendin, die nu 21 is, was toen nog een vrouw.
Onze band was intens, en ik voelde me erg aangetrokken tot wie zij was – of dat dacht ik tenminste. Het was een periode waarin we samen veel ontdekten over liefde en over onszelf. Echter, niet lang geleden veranderde alles. Mijn vriendin kwam uit als transgender en vertelde me dat zij nu als man door het leven wilde gaan.
Deze onthulling kwam niet volledig onverwacht, want ik had wel door dat ze worstelde met haar identiteit. Maar toen ze het daadwerkelijk uitsprak, voelde ik een golf van verwarring en onzekerheid door me heen gaan.
Ik had me nooit aangetrokken gevoeld tot mannen, en plotseling bevond ik me in een relatie met iemand die zichzelf nu als man identificeerde. Dat bracht me in een moeilijke positie. Ik had gevoelens voor haar opgebouwd, maar tegelijkertijd voelde ik dat ik geen relatie met een man kon hebben.
Omdat haar ouders niet echt ondersteunend waren en ze nog studeerde, heb ik aangeboden om haar financieel te steunen bij de transitie. Ik heb een vaste baan en kan dat wel dragen. Ik wilde haar/hem helpen, en dat was mijn manier om te laten zien dat ik er voor haar was. Ik bood aan om de testosteronbehandelingen te betalen totdat ze zelf in staat zou zijn om dat te doen. Voor mij voelde dat als het minste dat ik kon doen in zo’n delicate situatie.
Maar toen kwam het moment waarop ik eerlijk moest zijn, zowel naar haar als naar mezelf. Ik wist dat mijn gevoelens voor haar waren gebaseerd op wie ze was toen we elkaar leerden kennen, en ik was gewoon niet in staat om een relatie met een man te hebben. Dat voelde voor mij niet natuurlijk. Dus, hoewel ik wist dat dit een zware boodschap was, sprak ik mijn twijfels uit. Ik vertelde hem dat ik misschien niet de juiste partner voor “hem” was, nu hij zijn transitie doormaakte.
Ik probeerde voorzichtig te zijn en stelde voor dat we niet meteen uit elkaar hoefden te gaan, maar dat we misschien langzaam moesten stoppen met daten. Ik wilde hem niet overhaasten, omdat ik wist dat dit ook voor haar een moeilijke situatie was. Maar helaas reageerde ze boos.
Hij noemde me een transfoob en verweet me dat ik niet meer van hem hield omdat hij nu man was. Dat raakte me diep, want dat was nooit mijn intentie. Ik wilde eerlijk zijn over mijn eigen gevoelens, zonder hem pijn te doen.
Ik begon mezelf af te vragen of ik echt fout zat. Was ik een transfoob omdat ik niet langer romantisch geïnteresseerd kon zijn in iemand die nu als man door het leven ging? Ik had immers geen probleem met zijn transitie zelf – ik had zelfs aangeboden om hem te helpen en te blijven ondersteunen, financieel en emotioneel. Maar op romantisch vlak voelde ik gewoon niet hetzelfde, en dat was voor mij een belangrijk punt.
Nu sta ik op een kruispunt. Enerzijds wil ik dat hij gelukkig is en zichzelf kan zijn, maar anderzijds moet ik trouw blijven aan wie ik ben en wat ik voel. Mijn intentie was nooit om hem pijn te doen of zijn transitie te veroordelen.
Maar ergens weet ik ook dat ik mijn eigen waarheid niet kan negeren. Wat ik voel, is wat ik voel. Ik ben nooit aangetrokken geweest tot mannen, en dat is iets waar ik niet omheen kan.
Het blijft een complexe situatie, waarin de lijn tussen persoonlijke gevoelens en het respecteren van iemands identiteit soms dun lijkt. Ik blijf me afvragen of ik het op een andere manier had moeten aanpakken, of dat er überhaupt een manier was geweest om hem minder gekwetst te laten voelen. Misschien had ik het langer moeten uitstellen of op een ander moment moeten bespreken, maar uiteindelijk moest ik eerlijk zijn, zowel tegenover hem als tegenover mezelf.
Nu blijft de vraag hangen: was ik fout om de relatie te beëindigen omdat ik niet aangetrokken ben tot mannen? Heb ik iets verkeerds gedaan door eerlijk te zijn over mijn gevoelens en grenzen? Of was het juist goed om mijn eigen waarheid te respecteren, ook al bracht dat pijn met zich mee? Laat het mij weten in de reacties op Facebook.
