Je leest hoe verlies soms onverwacht hard binnenkomt, zelfs wanneer iemand al langere tijd kwetsbaar is. De dood van televisieicoon Viola Holt raakt veel mensen, maar vooral degenen die haar van dichtbij hebben meegemaakt. Ook Gordon voelt het gemis diep. Hij vertelt openhartig over zijn laatste momenten met haar, zijn wens om bij de uitvaart aanwezig te zijn en de invloed die ze op zijn leven had. Zijn woorden brengen je dichter bij hun bijzondere band en laten je stilstaan bij het afscheid van een vrouw die voor velen veel betekende.
Een intieme uitvaart zonder bekenden van buitenaf
Viola Holt is deze week op 76-jarige leeftijd gecremeerd in Hilversum. Bij de plechtigheid waren slechts ongeveer tien mensen aanwezig. Gordon hoorde dat er uitsluitend familie welkom was en bleef daarom thuis, hoewel hij er graag bij had willen zijn. Hij vertelt in Story dat hij zich bij die wens neerlegde. “Ik heb contact met de familie gehad, en ze zeiden dat er echt alléén familie is. Dat moet ik respecteren.”
Zijn woorden laten je voelen dat hij graag afscheid wilde nemen maar de keuze van de nabestaanden volledig accepteert. Hij benadrukt dat hij haar altijd een bijzondere vrouw vond en dat de band die ze deelden voor hem veel betekende.
Een laatste ontmoeting die veel indruk maakte
Gordon sprak Viola nog twee weken voor haar overlijden. Tijdens die ontmoeting zag hij direct dat haar gezondheid achteruitging. “Twee weken voor haar overlijden, heb ik Viola nog gezien. Ze kwam bij mij lunchen in Blaricum. En eerlijk gezegd schrok ik ervan hoe slecht ze eruitzag. Het ging niet goed met haar. Ik maakte me echt zorgen. Toen ik hoorde dat ze aan een hartinfarct was overleden, was ik niet verbaasd.”
Zijn beschrijving maakt je duidelijk hoe snel haar situatie verslechterde. Het beeld dat hij schetst laat zien dat het niet goed met haar ging, al probeerde ze zelf optimistisch te blijven.
Herinneringen aan eerdere momenten van ongerustheid
De schrik die hij voelde bij het zien van Viola deed hem denken aan een ander verlies. Hij vertelt dat hij dit jaar ook bij Jonnie Boer het gevoel had dat er iets niet klopte. “Ik vind het echt wel heel heftig. Ik heb nog met hem staan praten. Ik moet heel eerlijk zeggen: ik vond dat hij er echt slecht uitzag ook. Ja, echt. Ik schrok er eigenlijk van. Ik bedoel: ik vind het een heel mooie man om te zien”, zei hij eerder.
Die vergelijking laat je zien hoe sterk Gordon vertrouwt op zijn intuïtie en hoe betekenisvol bepaalde indrukken kunnen zijn.
Het grote gemis van een bijzondere vriendschap
Gordon vertelt dat het verlies van Viola hem diep raakt. “Het is verschrikkelijk dat ze er niet meer is. Daar kan ik me nog geen voorstelling bij maken. Viola is voor mij altijd heel belangrijk geweest.”
Hij herinnert zich haar liefde voor zijn muziek levendig. “Ze was heel erg fan van mijn lied Kon ik nog maar even bij je zijn. Toen ik bij haar in de studio kwam, ging ze helemaal zwijmelend op tafel liggen en riep uit hoe geweldig ze me vond. Hilarisch! Vanaf dat moment werden we heel goede vrienden.”
Deze anekdote laat je voelen hoeveel plezier en warmte er in hun vriendschap zat. De manier waarop hij over haar spreekt maakt duidelijk hoe groot het gemis voor hem is.
Een advies dat altijd is blijven hangen
Gordon vertelt dat Viola hem een raad meegaf die hij nooit vergeten is. “Haar belangrijkste advies aan mij was om in het vak nooit iemand te vertrouwen. Daarin had ze gelijk. Dat ondervond ze zelf in 1998, toen ze door RTL 4 aan de kant werd gezet omdat ze te oud was. Ze was nog geen vijftig!”
Dat moment maakte diepe indruk op haar. Het liet zien hoe hard de entertainmentwereld kan zijn. Voor Gordon werd dit advies een blijvende waarschuwing, maar ook een teken van haar wijsheid en ervaring binnen de showbizz.
Een liefde die tot het einde standhield
Viola vond haar grootste geluk bij haar partner Peter. Na het pijnlijke ontslag bij haar zender besloot het stel naar Mexico te vertrekken om rust te vinden. Gordon spreekt liefdevol over hun relatie en het verdriet dat Peter nu moet dragen. Hij zegt: “Met Peter, haar grote liefde, is ze toen naar Mexico vertrokken. Weg van alles. Voor haar man vind ik het al zó verdrietig. Zij waren echt één. Zoveel liefde, zoveel warmte.”
Je voelt door zijn woorden hoe diep hun band was en hoe groot de leegte nu moet zijn voor de man die altijd aan haar zijde stond.
Het verhaal van Gordon laat je stilstaan bij verlies, loyaliteit en de schoonheid van echte vriendschap. Zijn herinneringen brengen Viola Holt dichtbij en tonen hoeveel betekenis zij had voor de mensen om haar heen.
