De breuk
Het idee om naast iemand te leven die in staat is tot zo’n harteloze daad was ondraaglijk voor mij. Ik kon hem alleen nog maar zien als een monster dat mijn hond aan haar lot overliet. Na 12 jaar huwelijk en met twee kleine kinderen, besloot ik van hem te scheiden. Vrienden en familie begrijpen mijn keuze niet en bestempelen me als dom en onverantwoordelijk. Zelfs een collega, die uitgroeide tot een goede vriendin, gaf aan haar kat op te geven als haar vriend dat zou willen, wat mijn mening over haar deed veranderen.
Ik bevind me in een diep dal van onbegrip en verdriet. Niet alleen heb ik mijn hond verloren, maar ook mijn huwelijk en het respect van mensen om mij heen. Het is hartverscheurend dat men denkt dat ik “gewoon verder moet” nu de hond weg is. In mijn ogen is trouw aan een geliefd huisdier net zo belangrijk als trouw aan familie. Dit verlies en het gebrek aan begrip maken deze periode uitermate zwaar voor mij.
