Na vier jaar huwelijk en twee jonge kinderen, en met een tweeling op komst, bevind ik me op een kruispunt in mijn leven. Mijn man Jack en ik hebben altijd gedacht aan een groot gezin, maar de realiteit van nogmaals zwanger zijn naast de reeds bestaande uitdagingen van het ouderschap heeft mij aan het denken gezet. Ik ben fysiek en emotioneel uitgeput van de constante zwangerschappen en borstvoeding, en voel me vervreemd van mijn eigen lichaam. Onze relatie, eens zo sterk, staat nu onder immense druk door meningsverschillen over geboortebeperking.
Onverwacht nieuws
Onlangs ontdekten we tijdens de eerste echo dat ik zwanger ben van een tweeling. Dit nieuws sloeg in als een bom. Financieel zitten we al krap, en de gedachte aan een derde en vierde kind is overweldigend. Ik ben de primaire verzorger van onze kinderen, en de realiteit van vier kinderen jonger dan vijf jaar oud voelt voor mij onhoudbaar. Ik heb met Jack gesproken over permanente oplossingen; ik kan gewoon niet nog een zwangerschap aan. Hij stelde een spiraaltje voor, maar gezien mijn geschiedenis met falende anticonceptie wilde ik een vasectomie, wat hij resoluut van de hand wees.
Lees verder op de volgende pagina…
