Een onmogelijke situatie
Onder normale omstandigheden had ik ja gezegd. Maar mijn verloofde zou binnenkort bij mij intrekken en mijn appartement heeft slechts twee kamers, waarvan de tweede een kinderkamer wordt. Ik legde Brittany uit dat het moeilijk zou zijn om Stella te huisvesten, maar dat ik haar zou helpen met het vinden van een appartement. Dit veroorzaakte een enorme scene. Ze betrok mijn vader erbij, die vond dat ik niet egoïstisch moest zijn en een kamer aan Stella moest geven. Volgens mij wilde Stella vooral bij mij intrekken om huur te besparen, aangezien ze bijna 30 is en nog steeds geen baan heeft. Maar ik kan gewoonweg niemand anders in mijn ruimte onderbrengen.
De confrontatie
Ik vertelde hen over de plannen van mijn verloofde en mij om een gezin te starten. Brittany wimpelde dit af met “dus wat, jullie drieën passen toch in één kamer”. Toen mijn vader zei “Je doet dit niet met je zus. Ze is familie”, was voor mij de maat vol.
“Nee. Ze is niet mijn zus. En Brittany is niet mijn moeder, hoe graag jullie dat ook willen.” Eindelijk zei ik het recht in hun gezicht. Geen idee waarom ze beledigd zijn als ze de waarheid horen. Iedereen was beledigd. Ik zal mijn vader missen, vooral omdat hij nu elk contact met mij heeft verbroken. Zijn laatste bericht was… “Ik kan niet geloven dat zo een egoïstisch, verwend persoon mijn kind is.”
Wat zou jij doen in deze situatie? Laat het weten door een reactie op Facebook achter te laten.
