Stel je een relatie voor die acht jaar standhoudt, waarvan vier in het huwelijk, gevuld met liefde en gedeelde dromen. Ik, een 38-jarige man, vond mezelf in zo’n relatie met mijn vrouw Natalie, 37 jaar oud. Zij had al een dochter, Kaya, van 12, uit een vorige relatie. Kaya’s vader verdween uit haar leven toen ze nog maar een baby was. Ik heb Kaya omarmd alsof ze mijn eigen kind was; ze noemt mij papa en we hebben een fantastische band. Vanaf het begin heb ik duidelijk gemaakt dat ik ook biologische kinderen wilde, waarop Natalie positief reageerde met haar bereidheid om ons gezin uit te breiden.
De zoektocht naar uitbreiding van ons gezin
Na ons huwelijk kochten we een mooi huis en begonnen we met proberen voor een eigen kind. Een jaar later, na wat medische tests die alle normaal terugkwamen, stelde Natalie voor dat IVF te kostbaar zou zijn en te zwaar voor haar lichaam. Ondanks mijn verborgen teleurstelling, accepteerde ik de situatie, berustend in het feit dat biologisch ouderschap misschien niet in de kaarten lag voor mij.
Lees verder op de volgende pagina!
