Stel je voor: je staat aan het begin van het ouderschap, een tijd vol nieuwe uitdagingen en vreugdevolle momenten. Ik, een 23-jarige vrouw, samen met mijn 24-jarige echtgenoot, verwelkomden onze zoon in september vorig jaar. Vol hoop verhuisden we begin dit jaar naar mijn geboorteplaats, intrekkend bij mijn enthousiaste moeder (50), om te sparen voor ons eigen huis. Deze verandering bracht echter onverwachte spanningen met zich mee, vooral in de dynamiek met mijn moeder, die al snel een bron van zorg werd.
De eerste signalen
Gedurende de afgelopen maanden begon mijn moeder zich opmerkelijk te gedragen. Ze was obsessief bezig met de tandgroei van mijn zoon, drong aan op het stoppen met melkvoeding, en probeerde hem complex voedsel te geven, zoals gesuikerde cassave. Haar verdediging was altijd: “Ik deed hetzelfde met jou, en kijk, je hebt het overleefd.” Maar het was een recent incident dat de emmer deed overlopen: ondanks mijn expliciete verzoek gaf ze hem water, terwijl ze beweerde dat het geen kwaad kon.
Lees verder op de volgende pagina!
