Ik ben 16 jaar en woon samen met mijn ouders en mijn jongere broer van 13. Mijn broer is nooit de netste persoon geweest. Hoewel zijn slaapkamer netjes en georganiseerd is, laat hij constant rommel en speelgoed slingeren in onze keuken en woonkamer. De vloer en meubels liggen bijna altijd vol met Legos, ondanks dat hij een hele Lego-studio in de kelder heeft. De rotzooi irriteert me enorm, vooral omdat ik last heb van angst. Het lijkt alsof het alleen mij stoort, en daarom ben ik degene die het telkens opruimt.
Een eigen plekje
Vorige week vertelde mijn broer me dat hij in mijn douche wil gaan douchen. Even ter context: we hebben twee douches in huis, een in de badkamer van mijn ouders en een in de enige andere badkamer, die ik het afgelopen jaar als enige heb gebruikt.
Vroeger gebruikte iedereen de douche in de badkamer van mijn ouders omdat die groter en luxer is. Vorig jaar besloot ik de andere douche op te knappen, kocht planken en maakte er mijn eigen ruimte van.
Dit klinkt misschien onbenullig, maar het is de enige plek in huis, naast mijn kamer, waar ik me echt kan terugtrekken. Ik zorg er goed voor en maak het elke week schoon. Bovendien heb ik een verzameling douchegels, die ik zelf heb gekocht van mijn eigen geld.
Toen mijn broer aankondigde dat hij mijn douche wilde gaan gebruiken, voelde ik me behoorlijk overrompeld. Deze douche is belangrijk voor me, en het idee dat hij mijn enige persoonlijke ruimte zou innemen, maakte me verdrietig.
Mijn ouders stonden gelukkig aan mijn kant en zeiden dat hij gewoon de douche in hun badkamer kon blijven gebruiken, net zoals hij de afgelopen vijf of zes jaar heeft gedaan.
Schuldgevoelens en twijfel
Nu heeft mijn broer echter al een paar dagen niet gedoucht, en ik begin me schuldig te voelen. Toch wil ik gewoon één ruimte voor mezelf houden. Het is frustrerend dat hij ons hele huis mag bedelven onder zijn Legos en speelgoed, terwijl ik geen enkel plekje voor mezelf heb.
Bovendien heb ik simpelweg geen tijd om nog meer op te ruimen, omdat ik twee sporten beoefen, naar school ga en werk. Mijn broer doet niets anders dan naar school gaan, met Legos spelen en tv kijken, en voelt zich nooit verplicht om iets op te ruimen.
Wat nu?
Ik begrijp dat het misschien oppervlakkig klinkt, maar deze douche betekent veel voor me. Het is de enige plek in huis waar ik geen last heb van de rommel van mijn broer. Hoewel ik me schuldig voel omdat hij nu niet doucht, wil ik toch deze kleine ruimte voor mezelf behouden. Is dat echt zo verkeerd van me?
Wat denken jullie? Ben ik fout omdat ik niet wil dat mijn broer mijn douche gebruikt, of is het terecht dat ik één plek in huis voor mezelf wil houden? Laat het mij weten in de reacties op Facebook.
