Als tiener kampte ik met een ernstige eetstoornis, iets waar ik nog steeds mee worstel. Opmerkingen over mijn lichaam of fysieke capaciteiten raken mij diep. Ik wist dat mijn schoonmoeder vaak over mensen roddelde, maar dat ze zo direct kwetsend zou zijn, had ik niet verwacht. Ik leef gezond en ben actief, dus mijn gewicht zou geen issue moeten zijn.
Een moeilijke beslissing
Hierdoor heb ik besloten haar niet meer te willen zien. Ze maakt me onzeker over mezelf, en mijn man steunt mij volledig in deze beslissing. Zijn moeder is boos omdat ze denkt dat we haar kleinkind bij haar weghouden. Dit is niet waar, want mijn man bezoekt haar nog steeds, maar het is moeilijk om onze baby mee te nemen omdat ze uitsluitend borstvoeding krijgt en weigert uit een fles te drinken.
Ik voel me hierdoor een beetje de slechterik. Mijn schoonmoeder is van mening dat we oneerlijk zijn door haar kleinkind van haar weg te houden, maar ik kan het emotioneel niet aan om bij haar in de buurt te zijn. Ik ben inmiddels vijf maanden postpartum en volledig goedgekeurd door mijn arts om weer te beginnen met hardlopen. Ben ik de onredelijke hier? Laat het weten door een reactie op Facebook achter te laten.
