Als 34-jarige man sta ik op het punt te trouwen met mijn verloofde “Emily”, een 31-jarige vrouw. We komen beiden uit families die niet veel te besteden hebben, dus de financiering van onze bruiloft komt volledig op onze schouders terecht. Na een goed gesprek stelde ik voor om een eenvoudigere, kleinere bruiloft te houden en ons geld te sparen voor een aanbetaling op een groter huis. Aangezien ik aanzienlijk meer verdien dan zij (ik ben dokter en zij is lerares), bood ik aan om de grootste uitgaven, zoals de locatie, catering en planner, op me te nemen, terwijl zij voor haar jurk en de kleinere zaken zou zorgen.
Afgelopen week organiseerden haar ouders een feestje voor ons voorafgaand aan de bruiloft, waarbij haar moeder voortdurend opmerkingen maakte over hoe klein onze bruiloft zou zijn en dat we niet in het chique hotel in het centrum trouwden, wat volgens haar “zoveel beter en eleganter” was dan wat ik had gekozen. Ik ving zelfs een gesprek op waarin ze tegen haar zus zei hoe klein de diamant in Emily’s ring was en dat het beschamend was dat een dokter haar dochter niet beter behandelde (ik had ongeveer 5.000 euro uitgegeven, wat mij redelijk leek).
Lees verder op de volgende pagina!
