Hallo iedereen, ik ben een 20-jarige vrouw en woon nog thuis met mijn alleenstaande moeder en vijf broers en zussen terwijl ik aan de universiteit studeer. Ik zal ze A (23M), B (22M), C (17M), D (15F) en E (12M) noemen. Bijna elke dag was ik af, vul en leeg ik de vaatwasser, stofzuig ik de gemeenschappelijke ruimtes, rijd ik mijn jongere broers en zussen naar en van school, en kook ik het avondeten terwijl ik ook nog naar de universiteit ga. Ik krijg geen hulp van mijn moeder of broers en zussen, noch enige waardering voor wat ik doe in huis.
Vorige week woensdag kwam ik laat thuis (rond 21.00 uur) van de uni omdat ik na de les met mijn docent had gesproken (mijn les eindigde om 19.30 uur). Toen ik thuis kwam begon mijn moeder tegen me te schreeuwen omdat ik het avondeten niet had kunnen koken, er vuile vaat in de gootsteen lag en mijn broer A mijn jongere broers en zussen van school had moeten halen. Dit maakte me van streek, maar toen zei ze “je bent nutteloos. Je helpt helemaal niet mee.” Dat maakte me boos. Ik antwoordde: “Sorry dat ik nutteloos ben,” en ging naar mijn kamer.
Lees verder op de volgende pagina!